AVI-lezen

Vroeger heette dat niveau lezen, maar nu is het al jaren AVI-lezen: een regelmatig terugkerend onderdeel van het schoolleven. En na vandaag heb ik ze weer allemaal getoetst: de kinderen op school. Wat een feest is dat!

Nee, niet echt voor die kinderen die met bange ogen naar mijn uitleg zitten te luisteren. Op mijn vraag: "Vind je het spannend?", reageren ze vertwijfeld met: "een beetje", maar ik zie de gefixeerde ogen en verkrampte vingers. 
Gelukkig zijn er ook kinderen voor wie het helemaal niet eng is. Zo verzucht er eentje: "Ik hóu van lezen!" en ze straalt. Prachtig!

En dan de woorden die gefabriceerd worden, omdat ze door-door-door moeten lezen. Er ontstaat in zo'n toetsperiode een heel nieuw woordenboek. Ooit gehoord van spectacularisch?
Bij het woord jam leest een erg jonge lezer -die het overigens helemaal snapt- "jam" (op z'n Nederlands), er volgt een grinnikje en dan "zjem". Ook de tweede keer in de tekst, ziet hij de humor er van in.

Hoe fascinerend is lezen! Waarom kan het ene kind het als vanzelf en blijft het voor een ander een dagelijks struikelblok? Ik weet het niet en ik heb erg met ze te doen, die het lastig vinden. Het belangrijkste blijft dat elk kind, dat getoetst wordt, wordt gezíen. Ze doen allemaal zo hun best. Of ze nou kunnen lezen of niet.