Pagina's

zondag 13 maart 2016

De tijd vliegt!

"Tijd is maar een raar iets." Dat zinnetje heb ik zo vaak gezegd, als conclusie van vele peins- en jarentelmomentjes. Ik vind het fascinerend, maar soms ook beangstigend dat we 'gevangen' zitten in tijd. Je kunt alleen vooruit leven, nooit achteruit. Het thema komt keer op keer terug, bij voorkeur op momenten dat ik ben mijn benen omhoog in het niets zit te staren. Inmiddels zijn mijn overpeinzingen zó bekend bij M. dat híj mij mijn zin al toequote, voor ik hem zelf kan zeggen.
Maar goed, allerlei hersenspinsels vliegen in het rond, ook nu weer, nu ons mannetje 1 wordt morgen.
Het jaar vloog voorbij. 12 maanden, 1 jaar. Het leek me mooi voer voor een verjaardagsklok. Aangezien de wijzers er sowieso al hingen en ik nog cijfers zou fröbelen, heb ik mij nu mooi van mijn taak gekweten.
Morgen een feestje voor onze man. We zijn zó gezegend met dit vrolijke, gekke, actieve, gevoelige, muzikale kindje. Dank U Heer!


zaterdag 12 maart 2016

Ze zijn er weer!

Dank voor jullie gezellige en lieve reacties. Eerlijk gezegd ben ik er nog steeds niet uit wat ik ga doen met mijn blog. Maar dat horen jullie vanzelf. Ondertussen kan ik natuurlijk gewoon nog wat gezelligheidjes laten zien. Zoals: de moestuintjes van een niet nader te noemen supermarkt.
Wat leuk dat ze er weer zijn! Ik heb er écht een perfect plekje voor in huis: op de vensterbank aan de voorkant. Veel licht, nauwelijks zon; ze groeiden vorig jaar als een tierelier!
Nu had ik er een bakje bijgekregen, leuk zo compleet, maar probleem: het past niet in mijn vensterbank. Jammer, want het stond zo gezellig. Dus ik zat al te dubben. Wél in het bakje, niet in de vensterbank? Maar ja, wat heb je dr aan als ze dan niet lekker groeien? Dan maar zonder bak er omheen... Of...?
De oplossing was zo simpel...

maandag 7 maart 2016

Tussen wal en schip

Terwijl ik net hier in huis aan het schoonmaken was, had ik een zoveelste onderwerp om een blog over te schrijven. Het gebeurt me de laatste tijd regelmatig. Nu wil het geval dat ik deze blog echt bedoeld had voor gezelligheidjes. Ik zet er zo nu en dan nog wel eens wat op, maar het loopt niet zo lekker meer qua regelmaat. Vanaf het begin had ik me voorgenomen om mezelf geen 'dwang' op te leggen hoe vaak of wanneer ik iets zou posten. Het moet leuk blijven voor mezelf. Wat ik wel steeds heb volgehouden is om er geen serieusere blogs op te zetten, vol met gedachten die volgens mij de wereld in moeten. Maar nu stok ik daar een beetje in. Dit loopt niet meer zo....

Tegelijk weet ik niet goed hoe ik verder zal gaan. Deze laten sluimeren en zien wat het wordt? Een extra blog erbij? Gaat dat wel lopen? Post ik daar wel genoeg voor? En toen dacht ik opeens: ik gooi het in de groep! Wat zijn jullie ideeen /tips/adviezen? Wie leest hier nog steeds mee?
Ik hoor het graag dan zal ik uiteindelijk zelf een knoop doorhakken.

donderdag 3 maart 2016

Traktatie eerste verjaardag

Binnenkort wordt ons jongetje alweer één. Wat is de tijd gevlogen, dit jaar. Hoewel ik op sommige wanhoopsmomenten de tijd maar niet weg kon kijken. Maar hier staan we dan, echt een jaar verder. En wat een prachtig mannetje hebben we!!
Na alle dromerijen bedacht ik opeens dat een verjaardag ook allerlei geregel met zich meebrengt! Want we willen cadeautjes geven, het huis versieren, uitnodigingen versturen en, jawel, de eerste traktatie regelen!
Wat laat je een eenjarig kind nu trakteren? Hij kan zelf nauwelijks eten. Na wat gegoogle, niet te verwarren met gegoochel, kwam ik het idee tegen van cadeautjes ipv iets eetbaars.
En zo toog ik naar de HEMA.
Laten ze daar nou nét schattige vingerpoppetjes verkopen van 75 cent. Geen geld. Handige Harry als ik was, had ik geen mandje meegenomen. Stond ik met mijn kin de twee handen vol vingerpoppetjes te tellen. Maar goed, ik kwam blij thuis.....
.... En dan heb je een zootje van die dingen in huis en ga je denken hoe je dat nou toch leuk kan uitdelen op een gezellige manier.....
....gisteren moest ik toch boven zijn en ben ik maar gewoon gaan zitten. Al rondkijkend -wat heb ik liggen aan materiaal?- vond ik een karton in de papierbak. En al doende gebeurde het gewoon. Een aantal kruisjes in de rondte gekerft waar ze precies doorheen pastten et voilá!
Helemaal in mijn nopjes ermee!