Pagina's

maandag 27 juli 2015

Think positive

Twee dagen, twee ritten -één met en één zonder caravan- en een baby die helemaal van slag is later, zitten we weer hoog en droog thuis.

Wat was het een gedoe. Zaterdag zouden we pas vanaf 15:00 de camping op mogen. Dus toen bleek dat het ging stormen, twijfelden we. Mn schoonouders zouden namelijk voor ons de caravan naar de plek van bestemming brengen. Met dat weer echt niet verstandig.
Na veel getwijfel en gebel besloten we: we gaan toch, maar eerder. De campingeigenaar liet ons eerder toe.
Haasje-repje alle spullen gepakt. Ons kleine mannetje sloeg een eerste slaapje over en daar gingen we.

In de regen en wind hebben man en schoonvader de boel neergezet en toen konden we onze intrek nemen. Intussen had onze kleine nog steeds niet geslapen, terwijl hij eigenlijk niet goed zonder kan. Halverwege de dag een poosje in de maxicosi en dat was het dan alweer. Hoewel hij heel lief bleef, sliep hij maar niet. 's avonds was hij er ellendig van. Brullen, stuiteren en kokhalzen. Maar slapen ging niet. Tot hij om half 12 van pure vermoeidheid eindelijk de slaap vatte. Gelukkig maar! Wij zijn direct, brak als we waren, ook ons bed ingegaan.

De volgende dag was het weer hetzelfde verhaal. De slaap was ver te zoeken. Het zonnetje scheen heerlijk, maar we wisten dat er voor de komende dagen regen was voorspeld. Uiteindelijk toch maar besloten onze spullen weer in te pakken en te gaan.

Caravan achter de auto. Voor het eerst zo gereden, met weer een huilend en verslikkend jongetje achterin. Zo ellendig! Als je op de snelweg zit, kan je niet bij je kindje als het zich verslikt. Van pure angst toch halverwege op de vluchtstrook gestopt om hem op adem te laten komen.

's Avonds kwamen we bekaf weer thuis. Dan ben je zo dankbaar als je mannetje eindelijk slaapt en jijzelf ook kan liggen!!

En nu zitten we dus thuis. Ik heb nog nooit zo weinig was gehad na een vakantie. ;-) Ik vind het heerlijk dat ons mannetje slaapt. Ik ben blij dat we niks hoeven en dat we veilig en gezond zijn en niet te vergeten samen. En toen ik net door de regen fietste, was ik gewoon aan het genieten. Wat hebben we het eigenlijk goed!

Nou was ik van plan om nog knutselfoto's te laten zien, maar die komen nog wel. Dit verhaal is genoeg op zich...

1 opmerking:

  1. Inderdaad een verhaal op zich. Wat een zegen dat je je zegeningen kunt tellen.
    Liefs en goede dagen samen.

    BeantwoordenVerwijderen