Nieuw!

Na heel wat gepuzzel en denkwerk is 'ie er! Mijn nieuwe blog!

Als je mij wilt blijven volgen, kun je mij vinden op: memaree.wordpress.com

Dezelfde naam, een iets ander 'concept'.

Dank je wel, allemaal, dat jullie mijn berichten wilden lezen en mijn blog wilden volgen. Ik hoop je daar weer te ontmoeten!

Liefs,

Maria

Even van me laten horen

Hallo lieve volgers! 

Ik ben er nog wel hoor! Momenteel is het even in de slop met het bloggen. Er komt weinig creatiefs uit mijn handen. Ik moet even alle zeilen bij zetten in en om huis, omdat ik momenteel nauwelijks energie heb.

Het komt allemaal goed, dat zul je zien! ...en ondertussen ben ik bezig met het broeden op een nieuw blog, waarin ik nog meer mijn ei kwijt kan! (haha, spontane woordspeling)
Dat horen jullie vanzelf, als het echt wat wordt. Eerst eens uitvinden hoe een blog op een andere site werkt. Heerlijk dat ik een vent heb, die verstand heeft van dat soort dingen. Hij heeft beloofd me van de week wegwijs te maken. Eens zien wat dat allemaal gaat worden.

Ondertussen neus ik -hier en daar-, -af en toe- eens wat bij andere blogs rond.

Tot ziens!

Over vakantieveilingen en Trees

Daar zit ik dan, m'n benen omhoog, tablet op schoot om een cadeautje voor m'n vent te zoeken. Nog even en dan wordt hij 32. Sttt! Niet verder vertellen!  We vinden het toch elk jaar weer lastig om een geschikt cadeautje voor elkaar te vinden. En dan... een paar dagen na z'n verjaardag bedenk ik ineens tal van opties voor leuke cadeautjes. Maar ja, dan moet 'ie weer een heel jaar wachten, voor hij wat krijgt. En tegen die tijd ben ik alle ideeën weer vergeten.

Dit jaar niet. Ik wil iets regelen via vakantieveilingen.nl. Hoewel ik vermoed dat hij mijn blog niet leest, zal ik niet vertellen wát ik in gedachten heb. Je zal net zien dat hij juist nu eens op mijn blog gaat kijken...
Terwijl ik aan het wachten ben op een veiling, waar ik op geboden heb, ziet mijn oog een veiling voor een nachtje weg in een hotel. Wat leuk. Ja heerlijk, maar daar ben ik nu niet naar op zoek. Totdat ik Trees zie.
Trees wil héél graag een nachtje in een hotel. Dat is te zien aan de biedingsgeschiedenis. Wie er ook biedt, Trees gaat eroverheen. Haha, even stangen, denk ik... En ik bied ook. Niet zo'n akelig hoog bedrag, maar toch lekker 5 euro meer dan Trees. Oh, wat gemeen! En toch geniet ik er stiekem van. Ik zie d'r al zitten... Haren in de rollers, badjas aan, voeten in slippers en een kopje koffie met veel melk naast zich. Ze ziet het bedrag stijgen en zucht eens diep.

Heerlijk... Zo even een binnenpretje. Ik zou het dolgraag delen met M. Maar die weet gmeteen dat ik voor hém zoek, als ik vertel dat ik op vakantieveilingen zit.

De tijd verstrijkt.... en opeens krijg ik het benauwd. Mijn bedrag blijft maar bovenaan staan... En ik was helemaal niet van plan om een nachtje hotel te boeken. Angstvallig houd ik de weg tikkende klok in de gaten. "Kom op, Trees," mompel ik binnensmonds, "niet opgeven".
Nog één minuut... 40 seconden....
En dan is ze daar eindelijk. Trouw als altijd biedt ze weer een paar euro meer. Pfff! Gelukkig! Al was zo'n nachtje ook wel weer leuk geweest. Ik klik weg, voor ik het eind van de bieding zie. Een paar tellen later klik ik verkeerd en kom ik alsnog terug bij de bieding. De tijd is voorbij. Arme Trees.... Iemand anders bood net een euro hoger.

Vogeltjes

Enige tijd geleden heb ik een workshop aquarelleren gevolgd, bij Jos Gootjes. Heel leuk om te doen en vooral om te zien, hoe dat nou werkt, die combinatie van water en verf.
Ik kwam er al doende achter dat het niet bij me past. Ik ben echt een mens van kaders en duidelijkheid. Lijnen doen mij meer plezier dan vlakken en onduidelijke contouren. Ik was tijdens de workshop niet de enige.

Toen kwam ik gisteren op Pinterest een link tegen om heel makkelijk vogeltjes te maken met waterverf. Vergeef me, het lukt me niet om de link hier te plaatsen.

Een avondje bezig geweest en hier is het resultaat... Ik vond het leuk om te doen.. Je moet alleen even wachten tot de verf droog is, voor je er een snaveltje op kunt verven. En om deze vogeltjes kan, heel fijn, een lijntje!

De tijd vliegt!

"Tijd is maar een raar iets." Dat zinnetje heb ik zo vaak gezegd, als conclusie van vele peins- en jarentelmomentjes. Ik vind het fascinerend, maar soms ook beangstigend dat we 'gevangen' zitten in tijd. Je kunt alleen vooruit leven, nooit achteruit. Het thema komt keer op keer terug, bij voorkeur op momenten dat ik ben mijn benen omhoog in het niets zit te staren. Inmiddels zijn mijn overpeinzingen zó bekend bij M. dat híj mij mijn zin al toequote, voor ik hem zelf kan zeggen.

Maar goed, allerlei hersenspinsels vliegen in het rond, ook nu weer, nu ons mannetje 1 wordt morgen.
Het jaar vloog voorbij. 12 maanden, 1 jaar. Het leek me mooi voer voor een verjaardagsklok. Aangezien de wijzers er sowieso al hingen en ik nog cijfers zou fröbelen, heb ik mij nu mooi van mijn taak gekweten.

Morgen een feestje voor onze man. We zijn zó gezegend met dit vrolijke, gekke, actieve, gevoelige, muzikale kindje. Dank U Heer!

Ze zijn er weer!

Dank voor jullie gezellige en lieve reacties. Eerlijk gezegd ben ik er nog steeds niet uit wat ik ga doen met mijn blog. Maar dat horen jullie vanzelf. Ondertussen kan ik natuurlijk gewoon nog wat gezelligheidjes laten zien. Zoals: de moestuintjes van een niet nader te noemen supermarkt.

Wat leuk dat ze er weer zijn! Ik heb er écht een perfect plekje voor in huis: op de vensterbank aan de voorkant. Veel licht, nauwelijks zon; ze groeiden vorig jaar als een tierelier!

Nu had ik er een bakje bijgekregen, leuk zo compleet, maar probleem: het past niet in mijn vensterbank. Jammer, want het stond zo gezellig. Dus ik zat al te dubben. Wél in het bakje, niet in de vensterbank? Maar ja, wat heb je dr aan als ze dan niet lekker groeien? Dan maar zonder bak er omheen... Of...?

De oplossing was zo simpel...

Tussen wal en schip

Terwijl ik net hier in huis aan het schoonmaken was, had ik een zoveelste onderwerp om een blog over te schrijven. Het gebeurt me de laatste tijd regelmatig. Nu wil het geval dat ik deze blog echt bedoeld had voor gezelligheidjes. Ik zet er zo nu en dan nog wel eens wat op, maar het loopt niet zo lekker meer qua regelmaat. Vanaf het begin had ik me voorgenomen om mezelf geen 'dwang' op te leggen hoe vaak of wanneer ik iets zou posten. Het moet leuk blijven voor mezelf. Wat ik wel steeds heb volgehouden is om er geen serieusere blogs op te zetten, vol met gedachten die volgens mij de wereld in moeten. Maar nu stok ik daar een beetje in. Dit loopt niet meer zo....

Tegelijk weet ik niet goed hoe ik verder zal gaan. Deze laten sluimeren en zien wat het wordt? Een extra blog erbij? Gaat dat wel lopen? Post ik daar wel genoeg voor? En toen dacht ik opeens: ik gooi het in de groep! Wat zijn jullie ideeen /tips/adviezen? Wie leest hier nog steeds mee?
Ik hoor het graag dan zal ik uiteindelijk zelf een knoop doorhakken.