Verf

Op een avond heb je het: je gaat schilderen. Zo werkt het bij mij tenminste! Ik kan dagen van tevoren plannen dat ik ga schilderen, maar dan heb ik er helemaal geen zin in. En áls ik dan plotseling de kriebels krijg, dan moet ik ook snel zijn, want voor je het weet zijn de kriebels weer verdwenen.

En zo geschiedde gisteravond. Ik kreeg de kriebels en ik haastte mij naar mijn territorium. (Lees: mijn helft van onze werkkamer). Snel heb ik wat dingen bij elkaar gepakt. Gelukkig had ik van mijn zwager voor sinterklaas van die kleine canvasdoekjes gekregen. Bij grote doeken zakt de moed mij nog steeds in de schoenen: ik ben te perfectionistisch en dan dus ook erg lang bezig, waar ik dan weer geen geduld voor heb.
Maar nu: kleine canvasdoekjes, acrylverf, een krant en een potje water en voilá, ik zat.

Ik heb heerlijk zitten genieten. Hieronder een foto van mijn werkruimte. Lekker chaotisch he?

Ik denk dat ik met het kleine schilderijtje een uur of twee ben zoetgeweest. En toen gebeurde wat je niet voor mogelijk houdt: ik was tevreden. Aaaaahhhh.... ik vind het eng!!