Leeg papier

Lege witte bladen hebben me altijd aangesproken. Of het nu met lijntjespapier was, of gewoon echt helemaal wit. Een leeg vel bergt een belofte. Maar ook hoop. Alles kan nog. Het kan van alles worden. Het staat open voor alle mogelijkheden. Ik kan niet wachten om dan aan de slag te gaan, en toch vind ik het de helft van de tijd jammer van het lege vel. Dan is het gevuld en kan je niet meer terug; tenzij je alleen grijs potlood hebt gebruikt en je een goede gum bezit....
Helaas kom ik vandaag nog steeds niet met 'echte' vulling voor mijn blog. Hoewel ik vorige keer berichtte dat het borrelde, merk ik dat ik denkbeeldig met een wit blad voor me zit, maar niet weet hoe te beginnen.
Er zijn teveel andere dingen die me bezig houden en creativiteit moet geen must zijn. Het moet eruit komen. En als dat niet gebeurt, is het vooral goed om het niet te forceren.
Daar ben ik nu dus hard mee bezig...


Ondertussen deze blog, zodat jullie weten waar ik blijf.